Narón reparte embudes no Pazo da Cultura para a recollida de aceite usado

Narón reparte embudes no Pazo da Cultura para a recollida de aceite usado

Pazo da Cultura / Concello de Narón.

O Concello de Narón, ao igual que fixo nas últimas datas o de Arteixo, leva a cabo estes días unha campaña para fomentar a reciclaxe do aceite usado de cociña, evitando así que este residuo contamine milleiros de litros de auga potable.

En concreto, segundo informa o Consistorio nun comunicado, habilitarase un ‘stand’ no Pazo da Cultura de Narón no que se repartirán hoxe e mañá embudes ás persoas interesadas para facilitar a recollida do aceite de cociña.

O edil de Servizos, Ibán Santalla, explicou que esta tarde se poderán recoller en horario de 16.00 a 18.00 horas e mañá desde as 11.30 até as 13.30 horas e de 15.30 a 19.30 horas pola tarde.

Somos parte da nosa cidade. Codémola!‘ é o lema desta campaña, que se desenvolve conxuntamente coa Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Vivenda da Xunta, no marco do Plan de Recuperación, transformación e resiliencia do Goberno español, financiado pola Unión Europea-Next GenerationEU, tal e como recordou Santalla.

Chamada á participación

Dentro da mesma campaña, o Concello editou un material informativo no que dá conta dos beneficios de reciclar aceite usado e dos efectos no medio dunha inadecuada xestión deste residuo. Tamén facilita instrucións para a súa correcta separación.

Desde o Concello animaron á cidadanía a implicarse nesta iniciativa, recollendo os aceites de cociña usados para depositalos posteriormente nos contedores de aceite ubicados en diferentes puntos da vía pública, no Punto Limpo do polígono de Río do Pozo e nos puntos limpos de proximidade que se habilitaron en barrios da zona urbana.

Información sobre a reciclaxe de aceite / Concello de Narón.

O Concello de Cabanas alega contra o plan xestor das Fragas do Eume

O Concello de Cabanas alega contra o plan xestor das Fragas do Eume

Fragas do Eume / Concello de Cabanas.

O Concello de Cabanas vén de presentar as súas alegacións e suxerencias ao documento de modificación do Plan de Ordenación dos Recursos Naturais e de aprobación do Plan Reitor de Uso e Xestión (PRUX) das Fragas do Eume, en exposición pública até o próximo 29 de decembro.

Desde o Concello denuncian a «demora e inacción» que caracterizaron o proceder da Xunta de Galiza na tramitación do necesario instrumento que regula os usos e a xestión deste espazo protexido, que ocupa algo máis de 22% do conxunto do territorio do termo municipal de Cabanas, e solicitan unha exposición pública «adaptada ao perfil das persoas afectadas», que inclúa a realización de reunións e actos presenciais nos que se poidan resolver dúbidas.

O PRUX das Fragas do Eume sometido a exposición pública propón unha zona de reserva ─a de maior protección─ de 3,63% do total da extensión do Parque Natural, o que non só supón unha redución de 8% (24,46 hectáreas menos) respecto á normativa actualmente vixente, senón que tamén resulta pouco ambiciosa nun documento que pretende servir para a protección do medio natural.

O Concello de Cabanas pide á Xunta que convoque a veciñanza para resolver dúbidas sobre o Plan Reitor de Uso e Xestión das Fragas do Eume.

«Entendemos a redución da superficie de reserva como unha falta grave con ausencia de motivación, e un claro retroceso desde o punto de vista da conservación dun entorno con tan altos valores ambientais», sinala o tenente alcalde e responsábel da área de medio ambiente de Cabanas, Iago Varela.

Mecanismos de compensación

Nas súas alegacións, o Concello de Cabanas tamén denuncia a ausencia de mecanismos de compensación para as persoas propietarias afectadas polos cambios nas políticas forestais e as prácticas que se veñen desenvolvendo no interior das Fragas do Eume, e lembran que o Parque está principalmente en mans privadas (80% do territorio), onde tamén predomina o minifundismo.

«Os cambios na política forestal no interior do parque conlevan unhas consecuencias económicas que non poden recaer sobre as e os pequenos propietarios», critica Varela, quen pediu «que se establezan mecanismos de compensación, incluíndo tanto pagos directos como a financiación e desenvolvemento de iniciativas de custodia do territorio».

Falta de recursos

A falta de recursos económicos e de persoal é outro dos aspectos aos que alega o Concello de Cabanas, xa que o proxecto de Decreto conta cun programa económico ao que se lle asignan para os próximos 10 anos 2.007.000 euros, o que supón uns 200.000 euros anuais, cifra semellante á que actualmente está destinada á xestión do Parque. Tampouco considera o proxecto de PRUX das Fragas do Eume un incremento no cadro de persoal.

Para o Concello, o feito de que o orzamento sexa o mesmo que vén aplicándose na actualidade, dificilmente poderá dar cumprimento aos numerosos obxectivos e directrices fixados no plan, orientados á mellora do coñecemento científico do parque, a conservación do patrimonio cultural, a mellora da diversidade, a aposta pola educación ambiental, a substitución das masas de eucalipto, o incremento da vixilancia ambiental… e un longo etcétera.

«A Xunta propón neste PRUX unha asignación anual por hectárea do Parque Natural das Fragas do Eume de 22,11 euros, lonxe dos 254 euros por hectárea que asigna, por exemplo, para o proxecto de PRUX do Parque Natural do Complexo Dunar de Corrubedo e Lagoas de Carregal e Vixán», apunta o concelleiro, quen tamén instou a «reconsiderar o incremento do cadro de persoal» para que este poida afrontar con solvencia os novos obxectivos establecidos.

Outras alegacións

O Concello de Cabanas tamén presentou alegacións nas que pide a incorporación ao visor cartográfico das parcelas información sobre a propiedade pública e privada das mesmas, o que permitiría ter unha «perspectiva global do Parque» de cara a poder incentivar medidas de adquisición de terreos por parte das diferentes administracións, así como tamén unha aclaración sobre os usos non previstos, co fin de evitar situacións de inseguridade xurídica.

Galicia reduce as emisións contaminantes nas últimas décadas mais segue sen ter un aire limpo

Galicia reduce as emisións contaminantes nas últimas décadas mais segue sen ter un aire limpo

Vista da central térmica de As Pontes / Endesa.

Os datos oficiais recollidos polo Observatorio Galego da Acción Climática (OGACLI) no seu informe sobre as emisións de contaminantes atmosféricos en Galicia (1990-2020) constatan «importantes descensos» nas emisións de gases acifidificantes, gases precursores de ozono e partículas finas entre 1990 e 2020. Porén, apuntan, «aínda son insuficientes para garantir un aire limpo».

O informe, con datos extraídos do inventario español do Ministerio para a Transición Ecolóxica, evidencia que as emisións de contaminantes atmosféricos baixaron en maior medida que as de gases de invernadoiro. Os únicos contaminantes atmosféricos que non reduciron a súa presencia foron o metano e o amoníaco.

No que atinxe ás emisións de gases acidificantes, estas reducíronse 81% en 2020, e as de gases precursores do ozono troposférico ou malo, 42% en comparación con 1990. Pola súa banda, as de partículas finas baixaron 46% en relación a 2000.

A redución das emisións contaminantes aínta é insuficiente para garantir un aire limpo

Respecto ás emisións de gases de efecto invernadoiro, minguaron 36% con respecto a 1990, lonxe aínda do obxectivo de 65% que se debería acadar en 2030 para estarmos na senda de cumprimento do Acordo de París, apuntan desde o OGACLI.

Considerando individualmente os contaminantes, destaca o descenso en 98% das emisións de óxidos de xofre e en 59% das de monóxido de carbono. Pola contra, medraron as emisións de metano e de amoníaco, 8% e 5%, respectivamente.

Tecnoloxía e transición enerxética

O informe do OGACLI destaca que detrás destas melloras nas emisións están os avances tecnolóxicos e o proceso de transición enerxética cara sistemas de renovables. Neste senso, apuntan como principal causa do descenso durante as últimas décadas á substitución do carbón na xeración eléctrica e melloras tecnolóxicas inducidas por cambios regulatorios no ámbito do control da contaminación, nomeadamente de vehículos e centrais de carbón.

O sector que máis contribuíu no noso país á diminución das emisións á atmosfera foi o enerxético. As súas emisións de gases acidificantes descenderon 99%; as de precursores do ozono, 91%, e as de gases causantes de cambio climático, 78%, sempre en relación aos valores de 1990. Ademais, reduciu as emisións de partículas finas 95% entre 2000 e 2020.

Contrariamente ao que acontecía en 1990, o sector enerxético xa non é na actualidade a maior fonte de contaminantes atmosféricos.

O sector agrario, mesmo sen ter en conta as emisións da maquinaria agrícola, foi en 2020 a principal fonte de gases acidificantes (59% das emisión totais), mentres que o transporte e a maquinaria móbil liderou as emisións de gases precursores do ozono malo (41%). No tocante ás partículas finas, a combustión non industrial (principalmente doméstica) foi a maior fonte (42%).

Respiramos aire sucio

A diminución xeral das emisións de contaminantes atmosféricos axudou a reducir as concentracións de contaminantes no aire que respiramos (niveis de inmisión). Porén, sinalan desde o Observatorio, «toda a poboación galega respira aire nocivo para a saúde, segundo as recomendacións da Organización Mundial da Saúde (OMS), moito máis esixentes que a normativa legal en vigor. Isto é debido principalmente aos niveis excesivos de partículas finas e de ozono troposférico que, en diversa medida, afectan tanto a Galicia urbana como a rural».

Toda a poboación galega respira aire nocivo para a saúde

Así, conclúen, «tanto para mellorarmos a calidade do aire como para combatermos a emerxencia climática, urxe reducir aínda moito máis as emisións á atmosfera. Para iso, resulta fundamental acelerar a transición enerxética, decrecer a mobilidade motorizada e potenciar o autobús e o tren, apostar pola gandaría extensiva e ecolóxica en detrimento da intensiva e reforzar a prevención dos incendios forestais».

A torre da central térmica de Meirama xa é historia

A torre da central térmica de Meirama xa é historia

Central térmica de Meirama antes após o derrubamento da torre de refrixeración / Xoán Roberes.

Pasadas as tres e dez da tarde deste mércores, 21 de decembro, Cerceda perdía para sempre un dos seus referentes industriais. En cuestión de segundos, a torre de refrixeración da central térmica de Meirama, propiedade de Naturgy, desaparecía entre unha densa nube de po.

A demolición realizouse cunha voadura controlada que tamén afectotou os silos da central térmica, fechada no verán de 2020 para dar paso a varios proxectos industriais, entre eles unha planta de biometanización e un ‘hub’ de hidróxeno verde.

A operación, segundo apuntaron fontes da eléctrica, levouse a cabo «coas máximas medidas de seguridade, o mínimo impacto ambiental e cun cumprimento rigoroso da normativa vixente».

A torre, que tiña como función arrefriar a auga dos circuítos da central, tiña unha altura de aproximadamente 126 metros e o seu diámetro na base era de 72 metros e de 48 metros en coroación. A construción de formigón armado estaba sustentada sobre 54 piares en ‘V’ e representaba un volume duns 648.000 m3 e un peso de máis de 10.000 toneladas.

A demolición da torre de refrixeración e dos silos de cinzas, de 34 e 44 metros respectivamente, requeriu dos pertinentes avisos previos ás autoridades competentes. Igualmente, comprobouse a ausencia de niños de aves, así como doutras especies que puidesen verse afectadas. A principal medida de seguridade foi a evacuación das persoas da zona delimitada por un perímetro de seguridade de 250 metros.

Unha vez realizada a voadura, estímase que se recuperarán, mediante reciclaxe, unhas 155 toneladas de ferro e 10.000 toneladas de formigón da torre de refrixeración e 5.500 toneladas de formigón e 470 toneladas de ferro dos silos de cinzas.

Esta actuación forma parte do proceso de desmantelamento da central térmica, cuxo proxecto foi presentado en xuño de 2019 ante o Ministerio de Transición Ecolóxica. Nel se recollía a demolición selectiva das instalacións, un procedemento que permite rendibilizar no posible os materiais susceptibles de reciclaxe e xera un menor impacto ambiental que o que produce unha demolición convencional.

Inditex e WWF alíanse para restaurar ecosistemas ameazados

Inditex e WWF alíanse para restaurar ecosistemas ameazados

Sede central de Inditex en Arteixo / Inditex

Inditex e WWF anunciaron hoxe a sinatura dun acordo de colaboración para o próximos tres anos centrado na restauración da natureza, ademais dun traballo conxunto en proxectos transformadores, que se concretará en nove proxectos de WWF no norte de África, Europa, Asia e América Latina centrados na restauración e conservación de bosques e concas hidrográficas e a protección de especies en perigo de extinción e os seus ecosistemas.

Durante o acto de firma, celebrado en Xenebra, o conselleiro delegado de Inditex, Óscar García Maceiras, afirmou que «a nosa estratexia de sustentabilidade busca aumentar o impacto positivo do noso traballo nas persoas, as comunidades e os recursos naturais. Por iso, estamos encantados de colaborar con organizacións como WWF, que comparten a nosa determinación de axudar a protexer e restaurar os ecosistemas en todo o mundo. Cremos que WWF é, pola súa contrastada traxectoria e alcance global, o mellor socio a longo prazo para elevar a ambición do noso compromiso co medioambiente a través dun proxecto de transformación para toda a nosa industria»

O Director Xeral de WWF Internacional, Marco Lambertini, sinalou que WWF «está moi contenta de contar con Inditex como aliados na nosa misión de reverter a perda da natureza e lograr un impacto positivo na natureza para 2030. A natureza sustenta as nosas economías, as nosas sociedades e o noso benestar. Con todo, estamos a perdelo a un ritmo alarmante. Como moitas industrias, o sector téxtil e da confección depende en gran medida da natureza e a biodiversidade. Con todo, tamén ten un impacto significativo. Necesitamos medidas urxentes para deter e reverter a perda da natureza, incluídas investimentos colectivos e estratéxicos para restaurar e protexer a biodiversidade».

O Grupo con sede en Arteixo destinará a estes proxectos parte dos fondos obtidos pola cobranza das bolsas e sobres de papel que puxo en marcha en 2021 co obxectivo de impulsar o uso de alternativas reutilizables. Inditex realizará unha contribución mínima anual de 3 millóns de euros a WWF, con 4,2 millóns de euros fixados para 2022, polo que a súa contribución total ata 2025 superará os 10 millóns de euros.

Proxectos financiados

Os proxectos de restauración e conservación forestal centraranse na protección da biodiversidade e o fomento da xestión sostible de Castela-A Mancha, que representa máis do 13% do total dos bosques de España; apoiando o traballo de restauración forestal en Datça-Bozburun (Turquía) e os robledales de Cratere degli a Reserva Natural de Astroni en Nápoles (Italia), ambas as afectadas por recentes incendios forestais; ademais de promover esforzos de conservación forestal en Dadia (Grecia), un refuxio vital para as aves rapaces de Europa.

Inditex destinará a estes proxectos parte dos fondos obtidos pola cobranza das bolsas e sobres de papel 

Os traballos de recuperación das concas hídricas e dos ecosistemas de auga doce concéntranse no Norte de África, en concreto na conca do Río Sebú en Marrocos e nos humidais costeiros de Ghar o Melah e chairas de Guerbes-Sanhadja en Tunes e Alxeria. Tamén se inclúe un proxecto de recuperación no Delta do Mekong en Vietnam, afectado polo cultivo intensivo de arroz e que sofre unha importante perda de biodiversidade.

Respecto a a conservación de ecosistemas e fauna en perigo de extinción, o acordo inclúe iniciativas como a recuperación e conservación do bosque tropical do Gran Chaco e do humidal do Pantanal da man de comunidades locais de Arxentina, Brasil, Bolivia e Paraguai.

En México, os equipos de WWF traballan xunto a organizacións locais na conservación dos hábitats de dúas especies en perigo de extinción: as bolboretas monarca e o xaguar. Á súa vez, nas montañas Taihang- Yan, no norte de China, e a rexión de Amur-Heilong, no nordés do país, un hábitat crave para os depredadores de mediano e gran tamaño, os esforzos da organización céntranse na conservación de especies en perigo como o leopardo de Amur ou o tigre de Amur.

O resto das cantidades recadadas a través da cobranza das bolsas de Inditex investiranse en proxectos ambientais de distintas organizacións, como é o caso do proxecto para a mellora da rede de saneamento de varios países do Sueste Asiático con Water.org ou a colaboración con Action Social Advancement (ASA), xunto a Laudes Foundation, IDH The Sustainable Trade Initiative e WWF India para impulsar a agricultura regenerativa en India.

Transformación da industria téxtil

Como parte deste acordo, WWF e Inditex tamén realizarán un traballo conxunto de transformación da industria téxtil. Para iso, durante o primeiro ano de colaboración realizarase unha análise de alcance que estará centrado na protección da auga e a biodiversidade.

Esta análise inclúe un mapa de impactos na cadea de valor do Grupo, así como a revisión das súas accións, impactos e avances, co obxectivo de identificar prioridades e áreas xeográficas clave.

Como resultado, ambas as organizacións selarán un segundo acordo, con dotación orzamentaria propia para avanzar na transformación do sector.


Dinahosting: dominios e aloxamento web