Ecoartabria | Ecoartabria

Augas de Galicia carga á cidadanía o custo de suprimir presas nos ríos Lambre e Mandeo

Central eléctrica de Güimil /AEMS-Ríos con Vida

Augas de Galicia, organismo dependente da Xunta de Galicia, emitiu na última semana dúas resolucións nas que decreta a caducidade de dúas concesións de encoros fóra de uso na Reserva da Biosfera das Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo. Mais o curioso é que en ámbalas dúas atribúeselle á Xunta, con cargo a cartos públicos, asuimir a obriga de mantelas.

Segundo lembra nun comunicado AEMS-Ríos con Vida, asociación dedicada á conservación e restauración dos ríos, «na propia normativa queda moi claro que son as propias concesionarias as que deben asumir a demolición ao final da vida útil, o que foi corroborado pola xurisprudencia», polo que este proceder, denuncia, «rompe un elemental principio xurídico concesional, cargando o seu custo ás arcas públicas. Noutras palabras, trátase de privatizar beneficios e, por outra banda, socializar perdas e custos».

A primeira das resolucións afecta ao río Lambre, que agora mesmo está nunha situación de degradación por culpa da presa de Güimil, pero conta cunha moi boa oportunidade de ser recuperado para diversas especies como o salmón, o reo, a lamprea e a anguía, entre outras, apuntan desde a asociación.

Á presa deste río, que se atopa entre os municipios de Vilarmaior e Irixoa, caducáralle a concesión fai dez anos. Augas de Galicia decreta agora a caducidade, pero libera á compañía (Naturgy), que até o de agora explotou esa concesión, de asumir os custos de demoler esa presa.

Esta resolución de Augas de Galicia vén rexeitar o recurso de alzada interposto por AEMS-Ríos con Vida contra a resolución do 25/01/2022 pola que se declara a extinción, por transcurso do prazo concesional, da concesión outorgada en 1929 no río Lambre.

Na súa argumentación, Augas de Galicia indica que «a decisión adoptada na resolución recorrida de reversión á administración hidráulica e adscrición á Comunidade Autónoma de Galicia de todas as infraestruturas, obras, terreos e bens afectos ao aproveitamento hidroeléctrico de Güimil está suficientemente motivada, fundamentándose nos criterios técnicos do informe do servizo encargado do organismo de conca, así como no informe da asesoría xurídica de 03/12/2021».

Central no Mandeo

A outra resolución corresponde ao río Mandeo. Neste sentido, Augas de Galicia tamén desestima o recurso de alzada interposto por AEMS-Ríos con Vida, contra a resolución do 09/03/2022 no que solicita que se estableza a obriga á empresa concesionaria, Enel Green Power, de demoler as obras da Central da Castellana, no Mandeo, entre os concellos de Aranga e Curtis e, ao igual que a presa de Güimil, na zona protexida pola UE e declarada Reserva da Biosfera do Mandeo.

Nesta liña, AEMS-Ríos con Vida alerta de que as dúas resolucións de Augas de Galicia «implican un problema importante para a sociedade galega e para a propia Administración, que deberán asumir custos que realmente corresponden a quen estivo explotando. En ambos os casos, permanece a presa interrompendo o río e alterando gravemente os seus valores naturais, pero déixaselle á sociedade pagar esa demolición, cando na lei está claro que é a concesionaria quen ten que repoñer o río no seu estado anterior á construción da presa».

Arteixo reparte 15.000 embudes para fomentar a recollida de aceite usado

Información Local

Embudes para a recollida de aceite / Concello de Arteixo

O concello de Arteixo iniciará nos próximos días unha campaña de concienciación para fomentar a recollida de aceite usado entre a veciñanza que incluirá a distribución de 15.000 embudes deseñados para facilitar a súa correcta separación.

Segundo explica nun comunicado, os embudes repartiranse de forma gratuíta en actos públicos como a Feira do Galo de mañá e na comida de maiores do domingo 18. Xa o luns 19 a campaña ‘Que non che esvare o aceite!’ chegará ás escolas unitarias rurais e o martes 20, ao CEIP Arteixo.

Este novo proxecto súmase ás actuacións xa emprendidas polo equipo de goberno para a xestión responsable e sostible dos residuos municipais, como as actuacións de compostaxe doméstica realizadas o pasado verán, inciden desde o Consistorio.

Un litro de aceite pode contaminar máis de 1.000 litros de auga

En Arteixo, a recollida do aceite usado realízase a través dun acordo coa organización sen ánimo de lucro Mulleres Colleiteiras a través de contedores especiais para aceite repartidos por todo o municipio. Neles pódense depositar os aceites xerados na preparación de diferentes alimentos que, após o seu tratamento, convértense en biodiésel.

Hai que lembrar que a recollida selectiva do aceite doméstico é fundamental para manter limpas nosas augas, xa que ao verter un litro de aceite tirado polo desaugadoiro pode contaminar máis de 1.000 litros de auga, remarcan desde o Concello.

O obxectivo final desta iniciativa é fomentar a recollida selectiva e posterior reciclaxe dos residuos domésticos de aceite vexetal, aumentando así a porcentaxe de valorización dos residuos municipais.

OK Zona E-bike: As bicicletas eléctricas toman a cidade

Empresas verdes, Portada Lateral 1

As bicis de OK Zona E-Bike triunfan entre os cruceiristas / Xoán Roberes

Din que as bicicletas son para o verán, mais dun tempo a esta parte estes vehículos de dúas rodas están a transformar a dinámica da mobilidade nas cidades. No caso da Coruña, o Concello, que nesta lexislatura incrementou notablemente a lonxitude do carril bici, apostou este verán por renovar a súa flota de bicis públicas, incluíndo por primeira vez vehículos con asistencia eléctrica.

Máis a chegada das bicis eléctricas a Coruña é moi anterior. Óscar Santalla, un galego que pasou a maior parte da súa vida emigrado en Venezuela, puxo en marcha á súa volta un negocio de alugueiro de bicicletas eléctricas chamado OK Zona E-bike que non parou de medrar desde entón.

Comezou con 8 vehículos, algún dos cales ten xa máis de 31.000 kilómetros ás súas costas. Agora son perto de 20 as bicicletas que conforman a súa flota, moi demandadas entre os cruceiristas que chegan á cidade por ser o medio ideal para moverse con axilidade polas súas rúas, contando ademais coa asistencia eléctrica para facer fronte a algunhas das empinadas pendentes da orografía herculina.

Como explica o propio Óscar Santalla, o seu é un negocio “pensado para o turismo, xa que é a mellor forma de coñecer unha cidade. Áxil, bonita, ecolóxica e económica. A bici teno todo”, apunta.

Hai quen podería pensar que estas bicis consomen moita enerxía, pero a realidade é que teñen unha autonomía bastante grande (uns 200 quilómetros) e cárganse cun dispositivo cunha potencia similar á de un cargador de móbil. “Medido, consómeme máis o ordenador que oito bicicletas cargando ao mesmo tempo”, asegura Santalla.

Respecto á clientela, o propietario deste estabelecemento recoñece que a xente de fóra está máis afeita ás bicicletas, aínda que a cultura das dúas rodas vai callando na cidade. “Nos seis anos que levo aberto notouse o aumento no uso das bicis. Ao principio ninguén coñecía as eléctricas, agás a xente de fóra, turistas de calquera idade que viñan e as alugaban”, xa que, como apunta este pioneiro da electromobilidade urbana, unha das vantaxes que teñen é que as poden manexar persoas maiores sen moito esforzo.

“As bicis son unha forma áxil, bonita, ecolóxica e económica de coñecer unha cidade”

As bicis eléctricas son, pois, unha alternativa máis que interesante para que a xente de fóra poida desfrutar da cidade. E para facer desta experiencia algo máis exclusivo, ofrecen, ademais do alugueiro das bicis (con posibilidade de incorporarlle unha silla infantil sen recargo), aventuras personalizadas con guía bilingüe.

Como sinala Santalla, OK Zona E-bike ten por diante anos para consolidarse nun sector que “ten aínda moita marxe de crecemento”. De feito, a firma está en pleno proceso de renovación e ampliación da súa frota, pois moitos dos días queda sen bicis para dar resposta á demanda existente.

Óscar Santalla, propietario de OK Zona E-Bike / Xoán Roberes

O caldeiro na ducha e outros trucos para aforrar auga que tal vez non coñecías

Econsellos

O noso territorio sufriu nos últimos meses unha situación de seca que non se recordaba desde comezos do presente século. No ano hidrolóxico 2021-2022, fechado o pasado 30 de setembro, os recursos hídricos na bacía Galiza-Costa foron 44,77% inferiores ao promedio histórico, o que supón o segundo peor dato dos últimos 12 anos.

As choivas das últimas semanas contribuíron notablemente a mellorar esta situación, máis ameaza da seca segue activa. Por iso, e tamén para ir afacéndonos a un mundo no que o auga será un recurso cada vez máis escaso, non está de máis ter en conta algúns trucos para aforrar auga no noso día a día.

A principal fonte de gasto está no cuarto de baño. Na cociña chega con non prelavar os pratos e facer uso do lavavaixelas a plena carga para reducir drásticamente o consumo.

No baño as posibilidades son maiores e quizáis atopes por aquí algún truco que non coñecías.

Se comezamos pola ducha, o habitual é que a xente deixe correr a auga até que colla a temperatura desexada. Porén, en lugar de deixar que marche polo sumidoiro, o caldeiro pode ser un gran aliado, pois pódese encher con esa auga para despois empregala noutros usos.

Un deses usos podería ser para liberar o inodoro sen necesidade de tirar da cadea, un xesto que supón verter 6 litros (tres se temos pulsador de dobre descarga e facemos uso do pequeño) cada vez que pulsamos o botón. Outros ben poderían ser para fregar con esa auga o chan ou para regar as plantas.

O acto de tirar da cisterna supón liberar entre 3 e 6 litros de auga

En Brasil tamén contaron coa idea de empregar o auga sobrante da ducha para desfacerse dos ouriños, mais neste caso cunha campaña promovida pola ONG SOS Mata Atlántica que suxería facer pis directamente no baño ou na ducha no canto de no retrete.

O Reino Unido é outro país concienciado co aforro de auga no baño. De feito, nos anos 70 do século pasado xa idearan unha rima para concienciar os máis pequenos da casa, que ven dicir “if it’s brown, flush it down; if it’s yellow, let it mellow”, algo así como que se é marrón, premas o botón, mentres que se é amarelo podes deixalo reposar. Velaquí un anaco da película ‘Meet the Fockers’ (2004) na que se fai alusión a esta cuestión.

Se tomamos como promedio (escatolóxico) tres pises por cada vez que facemos caca, estaríamos a falar dun aforro de 60% no caso de ter cisternas de dobre descarga, mentres que a redución sería aínda maior no caso de ter un pulsador simple. En calquera caso, existe o truco de meter unha botella de auga na cisterna para reducir nesa proporción (pongamos un litro) a cantidade que se descarga.

Volvendo á ducha, o tempo que a billa está aberta é algo fundamental. Nese senso, un truco é tratar de que a ducha non dure máis do que tardamos en cantar unha canción que nos guste, que normalmente non duran máis de catro minutos. O de facelo para dentro ou en voz alta xa é a elección de cada quen.

Tamén é unha medida sinxela fechar a billa mentres nos enxabonamos (tamén aplicable para cando lavamos os dentes), xa que nese momento a auga vai directamente ao sumidoiro sen pasar polo noso corpo, co que a estaríamos a malgastar.

Estas son solo algunhas medidas que axudarían a reducir o consumo de auga nos fogares, o que á súa vez contribuiría a evitar o baleirado dos embalses e a preservar a biodiversidade nos cursos fluviais.

EXTRA- Aínda que conleve o emprego de enerxía, en moitos fogares galegos o deshumidificador é un aliado no inverno para mellorar o confort, purificar o aire e manter quente a vivenda.

O auga que extrae do ambiente tamén se pode empregar para o mesmo que o caldeiro, é dicir, baleirar o WC, regar as plantas ou buscarlle calquera outra utilidade. Hai quen di que é estupenda para encher o depósito do ferro…

Nace o referente da información ambiental no Arco Ártabro

Información Local

Vista do río Mandeo / Xoán Roberes

O medioambiente está a ser nos últimos anos unha cuestión que preocupa cada vez máis ás persoas, básicamente porque aspectos como o cambio climático, a desaparición de hábitats ou a perda de biodiversidade pasaron de ser algo do que falaban as e os científicos a converterse nunha realidade que nos toca moi de preto.

Con todo, o territorio que abrangue o Arco Artabro, delimitado polas áreas metropolitanas da Coruña e Ferrol, pode presumir aínda de contar con espazos tan privilexiados como o Parque Natural das Fragas do Eume, a reserva da biosfera das Mariñas Coruñesas e Terras do Mandeo e moitos outros lugares de relevancia para a preservación da vida en todas as súas formas.

Porén, tamén existen moitas ameazas en forma de proxectos industriais, desenvolvementos inmobiliarios ou as propias accións do ser humano que están a por en perigo a súa pervivencia.

Por sorte, son moitos os colectivos que loitan por conservar todas estas riquezas e concienciar sobre a necesidade de reducir o noso impacto no medio. Agora todos eles van contar cun medio como Ecoartabria, que fará as veces de altofalante para que a súa mensaxe chegue ao maior número de xente posible.

Ecoartabria nace pois coa ambición de ser un referente no eido medioambiental no Arco Ártabro, informando do que acontece en todos os concellos deste territorio e dando a coñecer as empresas e institucións que teñen no seu ADN principios como a ecoloxía ou a sustentabilidade.

Ademais, periódicamente achegará consellos útiles para que cada quen na súa casa tamén poida facer pequenas contribucións ao obxectivo de preservar e mellorar a nosa contorna.

Por último, na sección Muro Verde, as empresas que, sen ser ‘verdes’, contribúan á mellora do medio ambiente tamén terán un espazo para dar a coñecer os seus proxectos.

En definitiva, Ecoartabria nace como un novo medio que ten o medio ambiente como eixo cental que aposta no xornalismo de proximidade, facendo boa a máxima de pensar globalmente e actuar localmente.